In deze betoverende waterchoreografie, die plaatsvindt in een zwembad, rijst een draak op uit het water, hij strekt zijn klauwen, spettert, spuugt en borrelt in al zijn waterige pracht. Het stuk daagt met dit monsterlijke wezen de nette codes van conformiteit uit en is tegelijk een viering van onderlinge verbondenheid. Het herinnert ons eraan dat we waterlichamen zijn, vloeibaar en doorlaatbaar, met elkaar verbonden door hetzelfde element. Het resultaat is een wereld die vrij is van oordelen – een ruimte waar gelijkheid en verschil, synchronie en dissonantie samen bewegen als delen van één glinsterend geheel.