In your own time, tingalong, tingalong, Who’s been here since I’ve been gone? is een sculpturaal lichaam dat meedraait met de wind boven op een monumentale toren bij het Brusselse Zuidstation. Deze koperen windwijzer van Laure Prouvost waakt over een lichtbord dat suggereert dat ook jij je kunt laten meevoeren door de elementen en meer in harmonie kunt zijn met de richtingen waar ze je naartoe leiden. Treinen veranderden rechstreeks onze tijdservaring door de invoering van gesynchroniseerde klokken in de stations, die de verschillende plaatselijke tijden vervingen. Prouvost trekt parallelen tussen de industriële revolutie en de vrouwenemancipatiebewegingen in de negentiende eeuw en vraagt zich af hoe we zachtere, intiemere, meer verrassende stromingen in de plaats kunnen stellen van de controlemacht die bepaalt hoe wij ons door de wereld bewegen. Haar visionair orakel, dat in de wolken lijkt te zweven, is een voorbode van een wereld die een verscheidenheid van gezichtspunten bevoorrecht.  

De lezing 1060 Pitch #1 Time & Motion met Laure Prouvost en curator Caroline Dumalin vond plaats op 27 11 2022. Meer info.

Laure Prouvost (°1978, Au Courantduvent) werkt met video’s, installaties, sculpturen en performances. Ze speelt vaak met taal om de verbeelding van het publiek los te maken en ze verdraait fictie en realiteit zoals ze conventionele verbale en visuele associaties vermengt. Laure Prouvost woont in Brussel en werkt ook tussen Antwerpen en Londen.

Het kunstparcours Endless Express neemt je mee naar verschillende bestemmingen langs de spoorlijn tussen Oostende en Eupen. Vertrekkend van de publieke sculptuur Esprit ouvert van Tapta, werden zeven kunstenaars uitgenodigd om nieuwe werken rond de stations en sporen te presenteren. Met de trein als verbindend element verkennen ze de verspreide, onderling verbonden geschiedenissen die in dit landschap zijn ingebed en met deze lijn zijn verweven. Met nieuwe werken van Che Go Eun, Inas Halabi, Flaka Haliti, Chloé Malcotti, Sophie Nys, Marina Pinsky en Laure Prouvost.

De spoorlijn Oostende-Eupen is de langste van België en doorkruist zijn verschillende officiële taalregio’s in ongeveer drie uur — van de koninklijke badplaats in het westen tot de industriële riviervallei in het oosten, met in het midden de hoofdstad Brussel. De trein, die kort na de stichting van België zijn intrede deed, is een haakje voor het grotere verhaal van de industrialisatie, de belofte van vooruitgang, en hoe deze krachten dit land hebben gevormd.

De kunstenaars die aan deze tentoonstelling deelnemen, zijn allen werkzaam in België of in de buurlanden. Sommigen verbeelden de trein als een mythisch wezen die de wereld opnieuw betovert, anderen stellen het denken in een rechte lijn en de ritmes van arbeid in vraag, of ontregelen op speelse wijze de klokvaste tijd van de snelheidsmaatschappij waarin we vandaag leven.

Curator: Caroline Dumalin